Op onze agriturismo zijn we met een kleine groep mensen. Het programma speelt zich af onder de bomen of verderop, in de olijvenboomgaard of in het dorp. Tussendoor verwennen wij ze met eten en drinken. De week in Toscane begint op maandagochtend op de plaatselijke markt. In een sfeer van kwebbelende vrouwen, Italiaanse klanken, intense kleuren én geuren kopen we groente, fruit, prosciutto di parma, mozzarella en verse pecorino. Op zo’n markt ontdek ik altijd weer andere dingen dan als ik op een Nederlandse markt loop. Foiano della Chiana is leuk door de steegjes en pleintjes en de markt doet daarom knusser aan. Het nodigt uit tot snuffelen. De kramen met pannen, kopjes, de koffiepruttelaars, de net andere citruspers, maar ook de grafkaarsen naast de shampoo, wasmiddelen en kakelende kippen. En elk jaar weer die bloemenschortjurkjes die mijn tante al eeuwen draagt. Hier zijn ze nooit uit de mode.
Wat me ook opvalt, groente en fruit kunnen er soms onooglijk uit zien. Het gaat niet om de presentatie maar om het product en de smaak. In het Italiaanse voedsel zie je wat de natuur goed vindt. In Nederland worden alle deukjes en vlekjes verwijderd. Volgens de norm is het imperfect en dus niet te gebruiken.
Wat mijn werk voor La Scuola leuk maakt, is dat ik werk in een omgeving waar hemel, aarde en mensen elkaar raken. In dat totaalbeeld van heuvels, platteland en een intensblauwe Toscaanse lucht ontmoet ik nieuwe mensen waarvoor ik mag zorgen. Ik zie ze genieten. Dat ik op mijn manier een bijdrage lever aan hun vakantie, daar kan ik nog heel lang op teren.
Gerda Meeuwsen, als kok lid van het Zin in Toscane-team
